Stilte

Ik hou zo van de stilte.
Ik kan dagen in huis rondscharrelen zonder muziek of TV.
In stilte.
Stilte is voor mij: je gedachten ordenen, ruimte creëren, bij jezelf uitkomen.
Ik ben 2 x naar een Zen-stilteweekend geweest en die ervaring was heerlijk.
Het stil zijn kostte me geen moeite en ik werd me steeds meer bewust van kleuren, geluiden, geuren….

Maar ik hou ook van de andere kant: heel veel herrie.
Dan zoek ik vriendin Anja op. Met haar is het altijd feest: op stap, reuring, nieuwe ervaringen, randje, jeeeeeeeeeej!
Anja is een no nonsense dame die –in tegenstelling tot ik- niets van zweverij moet hebben.
En toch matchen we wonderwel…

En toen schreef ze me dit:

Ik dacht altijd dat de stilte mijn vijand was. Dat ik niet stil kon zijn, dat ik daardoor iets wezenlijks miste wat anderen wel konden of konden ervaren of naar toe konden gaan.
Nu denk ik dat stilte ervaren niet een hoger doel is of iets goddelijks. Dat stilte niet per se naar een plek toegaan is waar je stil kunt zijn of waar je stilte kunt vinden.  
Dat stilte niet een per se stil zijn is, of niks horen.
Nee, voor mij is stilte niet stil zijn, maar stil staan bij iets.
Voor mij is stilte geen plek, geen hoger doel, geen prestatie, geen verlichting.
Voor mij is stilte: kunnen ervaren, in het moment kunnen zijn, bewust in het moment kunnen zijn. 
Voor mij is stilte door het plantsoen fietsen en dan het licht door de bladeren zien schijnen en dat dan echt zien en ervan genieten. Voor mij is stilte een lieve blik, en die dan echt ontvangen. Voor mij is stilte een regenbui, dat opeens de zon gaat schijnen, en dat ik dan op zoek ga naar de regenboog.

Zo ervaar ik nu scherper en helderder dan ooit tevoren. Helderder heb ik het nooit eerder gevoeld, en dit kunnen ervaren voelt als een stap voorwaarts. Als een cadeau dat ik steeds weer aan mezelf geef. En zo vang ik de stilte, in momenten van bewustzijn, ervaar ik één en ander scherper, bewuster, 
Misschien, is stilte wel even al het andere vergeten en je concentreren op één ding, een moment een gevoel, dat alleen dàt even heel belangrijk is en al het andere vervaagt. Dat je alleen nog kijkt, luistert of ervaart.
En is mijn stilte dus eigenlijk het omgekeerde van stilte, door de focus op iets kleins valt al het andere stil, en is alleen dàt nog maar belangrijk. Het enige dat kleur heeft, geluid geeft of een gevoel teweeg brengt. Al het andere doet er dan niet meer toe, is niet meer, is stil.
En nu weet ik dat het me bewust zijn van momenten, zoveel mogelijk stilstaan bij momenten, bewust beleven, dat dat me dichter bij de zin brengt. 
Een aaneenschakeling van bewust doorvoelde momenten geeft mijn leven meer zin. 

Anja's stilte. Prachtig!

Affirmeren (koekeperen)

Affirmeer jij wel eens?
Van die positieve zinnen herhalen en er zelf in geloven?

Louise Hay is de koningin van het affirmeren en heeft daarover meerdere boeken geschreven.
De bekendste is onderstaande. Hierin legt ze uit dat onze gedachten en overtuigingen over onszelf en over het leven vaak de oorzaak zijn van onze emotionele en lichamelijke problemen.
Ze geeft manieren aan waarop we onze gedachten kunnen veranderen. En daardoor je leven.
Met affirmeren dus.

.

Ik mag ook graag een affirmatie de lucht insturen. En ben ervan overtuigd dat het werkt.
Zo hebben we een tijdje geleden besloten ons huis te koop te zetten omdat we goedkoper willen wonen.
Sindsdien heb ik elke dag minstens 3 x geaffirmeerd:

Het huis was heel snel verkocht en nu wonen we in een superhuis.

Geliefde A. affirmeerde vrolijk mee.
En inderdaad: binnen een week was ons huis verkocht.
En ik vond het heel gewoon. Ik had het toch naar me toegedacht?

En dat nieuwe superhuis hadden we ook al gevonden….. alleen: er lag al een bod op.
Wij boden hoger en toen moesten wachten… vol vertrouwen.
En toen en toen en toen: was het huis al verkocht.
Dat magische superhuis: niet voor ons.
Van slag was ik..
Niks neutrale gebeurtenissen. Zwaar ruk allemaal.

En dat affirmeren werkt dus maar voor de helft.

Maar ergens van binnen weet ik het wel: ik wil te snel.
Dat superhuis dat komt wel.
Nu is het de kunst om in het nu te blijven.
En te vertrouwen.
Zoals Vera Helleman zegt: het leven ontvouwt zich toch wel.

Een meditatie om geduldiger te worden: De shabd kriya

De beste tijd om deze kriya te oefenen is ‘s avonds voor het slapen gaan.
Bij regelmatig oefenen zal de slaap diep en ontspannen worden.
Het zenuwstelsel krijgt de tijd om te herstellen.
Deze onvolprezen meditatie biedt de mogelijkheid tot groei van de persoonlijkheid en geeft je een uitstraling. Deze uitstraling maakt je geduldig en dat is de eerste voorwaarde voor ware liefde. Wanneer je lief hebt ben je in staat om te geven en let je niet op de fouten van de ander. Je geeft warmte aan de ander, zoals de zon licht en warmte geeft aan alle mensen.

Hoe je deze kriya moet doen.
Ga in een gemakkelijke houding zitten met een rechte rug. 
Leg de handen in de schoot met de palmen naar boven, de rechterhand bovenop de linkerhand.
De duimen liggen tegen elkaar en wijzen naar voren. 
Richt je aan dacht op het puntje van de neus, de oogleden zijn half gesloten. 
Adem in vier gedeelten in en laat binnen in je de mantra Sa - Ta - Na - Ma vibreren. 
Houd de adem vast en laat de mantra vier keer gedurende zestien tellen vibreren. 
Adem uit in twee gelijke delen en maak een geestelijke voorstelling van ‘Wahe Guru’.
Ga hier vijftien tot tweeënzestig minuten mee door. 

Creëren koekeperen

Jeeeeej. Af!
Eindelijk heb ik na 7 jaar weer eens een schilderij gemaakt waar ik zelf blij mee ben.
Niets zo fijn als geïnspireerd met verf klooien en vanuit je hart iets creëren.
Opeens is er weer verf in mijn leven.
Schilderijen worden verkocht, en ik geef zowaar schilderles.

Creëren geeft mij  een gevoel van leven, blijdschap, motivatie, flow...
En creativiteit is niet alleen schilderen of acteren, musiceren maar kan ook zijn: een verhaal vertellen, iets organiseren, mensen verbinden, een probleem oplossen….. het gaat om creëren, het plezier van creëren. Belangrijk om aandacht te geven. Wie weet waar het toe leidt in je leven.....
Als je maar weet wat jouw manier van creëren is. Waar jij blij van wordt.
Een boek dat hierbij helpt is:

Een twaalfweekse cursus om (weer) in contact te komen met je creativiteit. De oefeningen variëren van: elke ochtend een aantal bladzijden vol krabbelen met ochtendgedachten tot afspraakjes maken om wat creatiefs te ondernemen. Leuk!!

Dé meditatie om bij je creativiteit te komen heb ik al eens eerder beschreven: de Sat Kriya.

Deze meditatie is zo zo fijn en goed en belangrijk! Regelmatig doen. Doet veel!

Staat onder blogje "Flow"

Nou, nog één keertje kijken dan:

Mooi he :-)

Over vergeven en diep oogcontact...

Laatst hebben we tijdens de yoga een meditatie gedaan met als doel jezelf te vergeven.
De meditatie zou intenser werken als je deze samen met een partner zou gaan doen.
De meneer naast mij vroeg of ik de meditatie met hem wilde doen?
Eh..eigenlijk niet want alleen willen zijn, geen zin in contact of iets buh...
Maar oké..... toch doen!
We gingen tegenover elkaar zitten.
Legden onze linkerhand op ons hart om in contact met onszelf te blijven.
En in stilte zeiden we: ik vergeef mezelf.
En we keken elkaar aan.

Ik weet totaal niet hoe lang dat duurde maar het was inderdaad intens.
In hem zag ik mezelf in heel veel facetten.
En ik voelde dat we allemaal één zijn.
En ik voelde heling.
(Te zweevy gewoon, maar zo wast)
Ik ken jou, zei hij naderhand en ik had hetzelfde gevoel.
Terwijl we voor die tijd hooguit 100 woorden gewisseld hadden.
Zonder woorden door de ander dichter bij jezelf komen.
Bijzonder!

Thuisgekomen zei ik tegen mijn geliefde A. dat het zo wonderlijk is dat ik een wildvreemde meneer dieper in de ogen heb gekeken dan mijn eigen man de laatste tijd.
Sindsdien kijken wij elkaar bij allerhande fijne activiteiten vaker diep in de ogen.
En ja: dat is echt contact.
Dieper
En eigenlijk zoveel gemakkelijker dan woorden…

Een prachtig filmpje daarover: