Dansen

Ik ben een weegschaal.
Een hele erge, met ook nog als ascendant weegschaal enzo.
En ik herken mezelf zeer in de twijfel en het balans zoeken dat bij dit teken hoort.

Zo wil het dat ik weken in de yoga en meditatie zit en dan opeens is het klaar.
Ik wil feest en dansen en van de wereld zijn en de zon zien opkomen.
Whaaaaaaaaaaaaaah!!!

Nou, dat kan gewoon! Hup, met die leuke Anja naar zo'n witteklerendancefeest dan maar.
Lekker: Dansen, bier, iedereen opeens heul lief vinden, oppervlakkige gesprekken met meneren en mevrouwen, meer bier, lekker flirten, de tijd helemaal kwijt zijn en dansen...
In de muziek opgaan.
Dansen
Dansen

Dansen is (net als (hard)lopen) voor mij: gronden, contact met de aarde.
Alles wat je los wilt laten of waar je geen zin in hebt letterlijk de grond in stampen.
Niet in je hoofd zitten maar in je lijf.
Het leven voelt zoveel fijner als je niet in je hoofd zit.

En dan opeens is het bijna ochtend.
En ga ik naar huis en maak ik geliefde A. wakker met hele belangrijke verhalen.
En voel ik me de volgende dag maar een ietsiepietsie schuldig over laat en slecht.
Maar bovenal zeer gemotiveerd om mijn leven te leven met yoga en meditatie.
En zo zwiep ik wat heen en weer door het leven.

Osho heeft leuke meditaties waarbij je lekker kunt dansen.
De Kundalini Meditatie van Osho is een goede meditatie om onrust en stress om te zetten in balans en stilte.
Deze meditatie gaat als volgt:

• een kwartier trillen/schudden vanuit je voeten en raar maar waar, dat gaat op een gegeven moment vanzelf.....
• een kwartier dansen en jezelf helemaal laten gaan
• een kwartier stilstaan en luisteren naar de muziek
• een kwartier op de grond liggen in stilte en alles wat zich voordoet observeren

Ik heb deze  meditatie eens gedaan en met een heel gezellig groepje en dat was lekker. Want: het gevoel dat je energie gaat stromen. En het is heel lekker om na actief te dansen in stilte te zijn. Ik ervaar dan een enorme ruimte, en jaaaaa: balans!
Na deze meditatie zit je bijna vastgeplakt aan de aarde.

Linkje: http://www.osho.com/nl/meditate/active-meditations/kundalini-meditation

.

2,5 uur mediteren met onder andere weerstand en verlangen maar wel een happy ending

In de Kundalini yoga is er een 2,5 uur durende meditatie: De Master’s Touch.
Bij deze meditatie houd je je vingers in een bepaalde mudra en chant je 2,5 uur een mantra (zie foto en/of filmpje). Daarbij houd je je ogen half gesloten en staar je naar het puntje van je neus.
Hahahaha, hoe eigenaardig weer. Maar het werkt wel!

Lilian van soulspirit.nl organiseert deze Master's Touch 4 x per jaar en schrijft over deze meditatie:
Het klinkt misschien lang en je kunt gedachten krijgen van 'dat kan ik niet', maar laat je niets wijs maken! Mediteren schoont je onderbewustzijn op zodat je weer ruimte krijgt voor creativiteit, blijdschap, jeZelf en het is medisch bewezen dat meditatie ook op het gebied van gezondheid en genezing positieve resultaten kan hebben, zoals bij chronische pijn, angsten, post-traumatische stress, drugs- en alcoholmisbruik, eetstoornissen, slapeloosheid, psychoses en andere psychologische problemen. Regelmatig mediteren geeft een verhoogde activiteit in de linker prefrontale cortex- het gebied dat is verbonden met blijdschap- en ook extra activiteit in de insula, gerelateerd aan empathie.

Vorig jaar hebben de alderliefste Agnes en ik deze meditatie eens meegedaan.
Ik weet nog dat ik toen steeds verder in de meditatie zakte, dat ik totaal één was met de groep en een eindeloze bewustzijnsverruiming had.

Dat wilde ik wel weer eens beleven en gisteren was er een Master's Touch, met een groep van rond de 20 mensen.
Omdat ik de laatste maanden elke dag wel een half uurtje braaf mediteer had ik grootse verwachtingen: ik zou wellicht nog veel intensere interne ervaringen beleven!

Het werd een gevecht met de mind. Ik had last van: koude voeten, een onrustige buurvrouw, een hele zere schouder, een slapende voet, tranende ogen en dorst.

Maar ik had me voorgenomen om mijn mind de baas te zijn: onbeweeglijk te zitten en naar de weerstand toe te gaan.
Dat lukte. Ik zat onbeweeglijk maar oeh wat kroop de tijd.... ik besefte dat ik zo verlangde naar dezelfde ervaringen als de vorige keer dat daardoor alles tegenviel.

En toch: uiteindelijk gebeurt er wel iets. Ik kan het niet anders omschrijven dan: bewustzijnsverruiming. Het gevoel dat je heeel veel ruimte in je hoofd hebt en om je heen.
Dat je je eigen stilte ervaart.

En nu zit ik een dag later thuis op de bank. Met wijn (niet spiri) en zoon (die is ook niet spiri hihi).
En ik voelde de hele dag van alles wat amper te omschrijven is maar samen valt te vatten als:
heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeerlijk!
Is er toch meer gebeurd dan ik dacht!

Een cursus in wonderen

Wie kent het boek: Een cursus in wonderen? Er wordt zo vaak aan gerefereerd in den spirituele wereld maar het leek mij altijd heel moeilijk en ontoegankelijk.
Totdat ik dit boek ging lezen:

Wat best leuk en leerzaam was maar zo veel verwees naar de Cursus in wonderen dat ik het werkboek maar heb aangeschaft.

Een cursus in wonderen is een spirituele leerweg.
Een cursus in wonderen bestaat uit een tekstboek, een werkboek en een handboek voor leraren.
In dat werkboek staan 365 lessen. Elke dag een lesje. 4 minuten per dag. Een jaar lang. Gewoon doen.
Het doel van dit werkboek is je geest systematisch te trainen in een andere waarneming van alles en iedereen in deze wereld.

Een cursus in wonderen legt uit dat er in de kern slechts 2 emoties zijn: liefde en angst.
Volgens de Cursus hebben wij een gespleten “denkgeest”:
Een denkgeest die denkt vanuit angst: het ego én een denkgeest die denkt vanuit liefde, onvoorwaardelijke Goddelijke liefde.

Onze gedachten veroorzaken onze emoties  en  –hoera!- wij kunnen kiezen vanuit welke denkgeest wij onszelf, anderen en situaties in de wereld willen waarnemen.
Deze keuze in waarneming is de enige keuze die wij hebben.
Want gebeurtenissen zijn altijd neutraal.
Nog 'n keer want fijne en belangrijke zin:
Want gebeurtenissen zijn altijd neutraal.
Hoe wij deze gebeurtenissen  waarnemen bepaalt hoe we ons voelen.
De verschuiving van waarneming van angst naar liefde is het wonder waar de Cursus over gaat.

Verder gaat het over projecties. En dat je dan oordeelt over anderen maar dat al die oordelen over jezelf gaan  maar dat weet iedereen inmiddels allemaal natuurlijk heus wel.

Eén van de lessen ging over waarnemen:
Laat je blik ontspannen en redelijk snel ronddwalen. Neem alles waar gewoon zoals je het ziet. Doe geen moeite om iets in te sluiten maar zorg ervoor dat niets uitdrukkelijk wordt uitgesloten.
En met die opdracht ging ik wandelen.
En ik draaide mijn hoofd van links naar rechts en nam alles waar.
En kreeg een filmisch gevoel.
En ik zag heel veel op een hele gemakkelijke manier.
Ik heb zo zo zo genoten van de schoonheid op mijn steigertje: het friste groen, het wildste blauw, het warmste goud...
Wow, dat overkwam me zomaar. Leuk, op zo’n manier wandelen.

Ik ben nu bij les 25 en het blijft gaan over waarneming en je invulling ervan.  En het blijft aanzetten tot nadenken.

Boos

Boeh!
Ik heb wat met boos.
Ik vind het vreselijk als anderen boos op me zijn maar kan er zelf ook wat van. Variërend van lekker slachtofferen of koeltjes afstandelijk doen tot van me afbijten, weglopen en met deuren slaan.

Boosheid is in de kern volgens mij: niet kunnen accepteren wat er is (geweest).
Meer is t niet. Maar oei wat kan ik last hebben van dingen rondom verwachtingen, grenzen, onbegrepen voelen, (oude) pijn...
En hoe lekker is het dan om dat vooral op de ander te projecteren. Het lekkerste op geliefde A.
Uiteindelijk levert het me nooit zo heel veel op.
Ik probeer me dan te beseffen dat boosheid altijd staat voor pijn en die pijn is van mezelf. En daar moet ik dan heen.
Dat lukt al 14,6% van alle boze keren.

Je kunt boosheid in jezelf omzetten in liefde en vergeving.
Onderstaande meditatie van mijn grote vriendin Maya Fiennes kan je van boosheid bevrijden en je geest kalmeren, waardoor je bij vrede en wijsheid komt.

Dus ben je boos?
Pak je matje en doe HAR!!
Kan ook op een later moment hoor, voor de naboos :-):

Zit in easy pose.
Maak vuisten van je handen en houd ze voor je navel.
Maak ruimte tussen je beide vuisten en breng je onderarmen naar voren terwijl je je ellebogen parallel met de grond houdt,
Breng je vuisten weer naar je lichaam en kruis je onderarmen voor je borst.
Chant de mantra: HAR terwijl je je navel intrekt en de RRRRRRR rollend uitspreekt.

Doe dit 5 tot 11 minuten in een sterke ritmische beweging. Steek er al je energie in!
Haal diep adem en knijp je vuisten heel stevig aan ter hoogte van je borst.
Houd je adem zo lang mogelijk in en adem dan uit.
Herhaal 3 x en ontspan.

Zo, dat is beter.
Ik geloof toch dat dit de weg is: je boosheid bij jezelf helen en in liefde kijken.
Best mooi gezegd, reuze lastig, wel de weg....

Swami Bami Salami

Swami Bami Salami
Zo noemde ik deze goeroe toen ik nog niet naar zijn lezing was geweest.

Nu spreek ik zijn naam eerbiedig en onberispelijk uit: Yogi Swami Jyothirmayah.

Deze meneer heeft geen gezin, geen bezit, geen huis…

Hij reist de hele wereld over om het gedachtegoed van Art of Living te delen.

Artofliving.org is een stichting opgericht door Sri Sri Ravi Sankar. Doel: een geweldloze en stressvrije samenleving na te streven, simpelweg door stress bij iedereen weg te nemen middels ademhalingsoefeningen, yoga en meditatie. Deze stichting doet veel goeds voor de wereld.

Ik kan niet anders zeggen dan dat de afgezant van Sri Sri, die swami Bami dus, een vrolijke grapjurk is.
Fun was het woord. Vrolijkheid. Lachen.
Hij vertelde dat het leven voor hem avontuur en blijheid is. En dat je niet altijd in de flow zit maar dat je je moeilijkheden als avontuur kunt zien.
Dat mediteren de enige weg is, maar het mag speels, met een lach op je gezicht.

Dat het belangrijk is om te kiezen: een duidelijk ja of nee. Weet waar je staat.
Dat je voor een groter doel moet gaan: niet frutten in de marge, zet jezelf in de wereld!
Dat je minder zou moeten willen consumeren. Meer geluk zit in minder verlangen....

Ons werd gevraagd de persoon waar we het meeste moeite mee hadden voor de geest te halen.
En diegene alle liefde toe te zenden en zijn/haar pijn te begrijpen. Compassie te voelen.
Hier focusten we ons een aantal minuten op.
Daarna vroeg Swami: voel je verschil?
En ja, het was liever en zachter.
De enige manier om de relaties met je "enemies" te helen is om in jezelf een verandering teweeg te brengen. Zelf iets anders te gaan voelen...

Nou, van die dingen.
Altijd goed om naar dit soort activiteiten te gaan.
Iets dringt altijd wel weer dieper door, wordt beter begrepen....

Oh ja, het was in het Academiegebouw.
Wat een schoonheid.
Daar alleen al wordt alles een beetje leuker en mooier van.

Vuurademhaling

Niets is zo lekker als af en toe even bewust heeeeeeeeeeeeeel diep te ademen.
Je bent gelijk bij jezelf en in het moment.

Een essentieel onderdeel van de yoga is ademhaling. Door je te concentreren op je ademhaling gaat je aandacht naar binnen en ontwikkel je fysiek en mentaal power.

Een hele specifieke ademhaling in de Kundalini yoga die veel gebruikt wordt in de oefeningen is de vuurademhaling.

Dit is een snelle, ritmische en  blaasbalgachtige ademhalingsmethode.
Tijdens deze vuurademhaling ligt het accent op je navelpunt.
Je ademt behoorlijk snel, 2 á 3 ademhalingen per seconde, onafgebroken en krachtig zonder pauze tussen de in- en uitademing. 

Deze ademhaling reinigt je bloed, wakkert je levensvuur aan, geeft je enorm veel energie en maakt je geest helder.

Van de vuurademhaling wordt gezegd dat zij al het bloed van je lichaam in 3 minuten kan reinigen. Hoe handig is dat?

Om te oefenen:
De vuurademhaling:

Adem diep in door je neus en zorg dat je rug recht is.

Trek je navel naar binnen en adem krachtig uit.

Ontspan je navel en adem in. Doe dit 2 tot 3 x per seconde.

Doe dit 25 keer. Trek je wortelblok aan, hou je adem 10 seconden in en ontspan.
Zie filmpje.
De zwangeren en hevig menstruerenden onder ons moeten deze even overslaan.
Voor de overigen: dit is echt lekkerrrr.