Een cursus in wonderen

Wie kent het boek: Een cursus in wonderen? Er wordt zo vaak aan gerefereerd in den spirituele wereld maar het leek mij altijd heel moeilijk en ontoegankelijk.
Totdat ik dit boek ging lezen:

Wat best leuk en leerzaam was maar zo veel verwees naar de Cursus in wonderen dat ik het werkboek maar heb aangeschaft.

Een cursus in wonderen is een spirituele leerweg.
Een cursus in wonderen bestaat uit een tekstboek, een werkboek en een handboek voor leraren.
In dat werkboek staan 365 lessen. Elke dag een lesje. 4 minuten per dag. Een jaar lang. Gewoon doen.
Het doel van dit werkboek is je geest systematisch te trainen in een andere waarneming van alles en iedereen in deze wereld.

Een cursus in wonderen legt uit dat er in de kern slechts 2 emoties zijn: liefde en angst.
Volgens de Cursus hebben wij een gespleten “denkgeest”:
Een denkgeest die denkt vanuit angst: het ego én een denkgeest die denkt vanuit liefde, onvoorwaardelijke Goddelijke liefde.

Onze gedachten veroorzaken onze emoties  en  –hoera!- wij kunnen kiezen vanuit welke denkgeest wij onszelf, anderen en situaties in de wereld willen waarnemen.
Deze keuze in waarneming is de enige keuze die wij hebben.
Want gebeurtenissen zijn altijd neutraal.
Nog 'n keer want fijne en belangrijke zin:
Want gebeurtenissen zijn altijd neutraal.
Hoe wij deze gebeurtenissen  waarnemen bepaalt hoe we ons voelen.
De verschuiving van waarneming van angst naar liefde is het wonder waar de Cursus over gaat.

Verder gaat het over projecties. En dat je dan oordeelt over anderen maar dat al die oordelen over jezelf gaan  maar dat weet iedereen inmiddels allemaal natuurlijk heus wel.

Eén van de lessen ging over waarnemen:
Laat je blik ontspannen en redelijk snel ronddwalen. Neem alles waar gewoon zoals je het ziet. Doe geen moeite om iets in te sluiten maar zorg ervoor dat niets uitdrukkelijk wordt uitgesloten.
En met die opdracht ging ik wandelen.
En ik draaide mijn hoofd van links naar rechts en nam alles waar.
En kreeg een filmisch gevoel.
En ik zag heel veel op een hele gemakkelijke manier.
Ik heb zo zo zo genoten van de schoonheid op mijn steigertje: het friste groen, het wildste blauw, het warmste goud...
Wow, dat overkwam me zomaar. Leuk, op zo’n manier wandelen.

Ik ben nu bij les 25 en het blijft gaan over waarneming en je invulling ervan.  En het blijft aanzetten tot nadenken.